دو نقطه، دو
جایی برای دویدن
۱۳۸۸ مرداد ۵, دوشنبه
سرآغاز
نزدیک به دو سال است که با دویدن مانوس شده ام. ابتدا کمی تفریحی شروع شد، ولی امروز، این دویدن آنچنان تار و پود وجودم را به خود کشیده که رهایی از آن در تصورم نمی گنجد. آنقدر در تمام لایه های وجودم ریشه دواند و رسوخ کرد که امروز می توانم بگویم روزی نیست که به دویدن فکر نکنم. چه آن زمان که می دوم چه زمانی که به هر دلیل از دویدن معاف شده ام.
امروز و در این دوره از زندگی، لحظه دویدن، لذت بخش ترین لحظه ای است که تجربه می کنم. آنقدر احساسم نسبت به "دو" غنی و عمیق است که در کلام نمی گنجد و حتی نمی دانم چگونه درباره آن بنویسم که فکر می کنم حتی نوشتن هم برایش کوچک است و اندازه هایش را محدود می کند.

وبلاگ دیگرم که حدود چهار سال عمر دارد را جای مناسبی ندیدم که به محلی درباره تجربیات و مطالب دویدن تبدیلش کنم، این شد که این وبلاگ متولد شد هر چند که ممکن است بعضی مطالب که عمومی تر است در هر دو وبلاگ منتشر شود.

این وبلاگ برای این به وجود آمده که در آن فقط از دویدن و حاشیه هایش نوشته شود. شاید ترجمه ای از یک کتاب یا مقاله ای یا وبلاگی باشد و شاید تجربه هایی شخصی.
به هر حال هر چه هست، از آنجایی که نویسنده اش من هستم، می تواند گاهی سالی یک بار به روز شود و گاهی هر روز. مثل وبلاگ دیگرم، در اینجا نیز برای نوشتن زور نخواهم زد، هر چه بخواهد نوشته شود، خواهم نوشت.

از آنجایی که علاقه شخصی من به دویدن استقامت است، احتمالاً گرایش نوشته ها نیز به همان سمت خواهد بود. ولی در "دو" بسیاری از نکات مشترک است و علاقه مندان به انواع دیگر دویدن نیز شاید بتوانند چیز دندان گیری در نوشته ها بیابند.

نکته دیگر اینکه از آنجایی که ایران نیستم، دسترسی ام به منابع فارسی کمی سخت است، ولی پیش از این هرچه گشتم، کتابی تخصصی درباره دو استقامت یا ماراتن به زبان فارسی نیافتم، تمام کتابهایی که دیده ام به زبان انگلیسی یا زبانهای دیگر است که بعضی از آنها را خوانده ام و باز در حال خواندن هستم. البته شاید یکی از دلایلش این باشد که به خاطر معذوریتهای اجتماعی، دو ماراتن در هیچ شهری از ایران همگانی نیست و کاملاً تخصصی مانده است. بیشتر دوندگان ماراتن ایران، جزو تیم ملی هستند و از تجربیات مربی بهره مند به همین دلیل شاید نیازی به مطالعه آکادمیک درباره این نوع دویدن احساس نمی کنند.
به هر حال اگر کسی چنین منابعی را به فارسی می شناسد خوشحال می شوم که معرفی کند. حتماً خواهم خواند و به دیگران معرفی خواهم کرد.

همین.
4 Comments:
Blogger maryam said...
ایده ی این وبلاگ عالیه. کم کلی ذوق کردم. یه کتابی هم هاروکی موراکامی داره درباره ی دویدن. دیدین؟
http://www.amazon.com/What-Talk-About-When-Running/dp/0307269191

Anonymous hajiwashington said...
ما هم با شما می دویم

به مریم: ممنون از معرفی کتاب، درضمن درب وبلاگتان بسته بود. راهم ندادند.

به حاجی واشنگتن: چاکریم.

Anonymous مریم said...
من شرمنده ام. آدرس وبلاگم رو یادم رفت بنویسم در اولین کامنت